Fijngevoeligheid en respect voor authenticiteit kenmerken het spel van Anastasia Kozlova.
Voor wonderkind Kozlova betekent de viool niet alleen een muzikaal instrument,
maar vooral een instrument om klassieke muziek toegankelijker te maken voor iedereen.
“Ik geloof dat de toekomst van klassieke muziek door onszelf wordt bepaald. Mijn doel is iedere dag het verschil te maken en daarmee ieder oor open te stellen voor de mooiste muziek ter wereld.”
Kozlova treedt regelmatig op in Nederland en in het buitenland met diverse solo recitals. Ze heeft talloze beurzen gekregen van Nederlandse en buitenlandse fondsen. Kozlova bespeelt een Andrea Castagneri viool uit 1739 en heeft een Eugene Sartory strijkstok in bruikleen gekregen van de stichting Nationaal Muziekinstrumenten Fonds.
Seizoen 2020 en 2021 staat in het teken van de Nederlandse podia. Met harpiste Eva Tebbe vormt ze een duo - LUMEN ensemble. De succesvolle theatervoorstelling “Händel goes Tinder” is typisch een vindingrijk project waarmee Kozlova haar wens om klassiek te verjongen invulling geeft. Met pianist Ralph van Raat en percussionist Konstantyn Napolov maakt ze nieuwe programma Reflections.
Maya Fridman, Anna Fedorova, Daria van den Bercken, Eva Tebbe, Ralph van Raat, Michael Bulychev-Okser en Konstantyn Napolov zijn muzikale partners. Naast violiste is Kozlova artistiek leider van klassieke muziekfestival Festival Groeneveld.
1 + Lili Boulanger Nocturne Sergey Pashkevich 2:49
2 + Ernest Bloch Nigun Sergey Pashkevich 6:113 + Jules Massenet Meditation opera Thaïs Sergey Pashkevich 5:02
hoe mijn verleden
hoe mijn verleden
hoe mijn verleden
Ik geloof dat er geen grenzen zijn, je kan alles bereiken. Niet vanuit hebberigheid, maar vanuit gedrevenheid om iets voor de wereld te kunnen doen.
Betekenis voor elkaar hebben is soms belangrijker dan carrière maken of het centraal stellen van je eigen ego. Onvoorwaardelijk zorgen voor een ander - vanuit eigen wil - brengt een innerlijke rijkdom met zich mee. Hoe meer diepgang je kent als persoon, hoe interessanter het wordt om een muzikaal verhaal te brengen.
Boekingen
20 januari première 'Thin Air' LUMEN ensemble
Festivals for Compassion
20 juni 'I Dream Of 'LUMEN ensemble
Sijthoff, Leiden
27 juni 'Händel Goes Tinder'
Cacaofabriek, Helmond
3 juli 'Händel Goes Tinder'
De Groene Afslag, Laren
11 juli 'I Dream Of' LUMEN ensemble
Luther Museum, Amsterdam
17 juli 'Reflections' trio met Ralph van Raat piano en Konstantyn Napolov percussie
De Duif, Amsterdam
1 augustus 'Händel Goes Tinder' Opera Bitches
Kasteel Duivenvoorde, Voorschoten
29 augustus 'I Dream Of' LUMEN ensemble
Dorpskerk, Krommeniedijk
30 augustus ’Reflections' trio met Ralph van Raat piano en Konstantyn Napolov percussie
Paleiskerk, Den Haag
4 september ’Roaring Twenties 100 jaar later’ trio met Eva Tebbe harp en Konstantyn Napolov percussie
Festival Groeneveld, Kasteel Groeneveld Baarn
5 september ’Roaring Twenties Elegy’ trio met Maya Fridman cello en Anna Fedorova piano
Festival Groeneveld, Kasteel Groeneveld, Baarn
17 september Händel, Bach & Vivaldi met Izhar Elias gitaar, Henriëtte Wurth klavecimbel, Wilma de Bruijn cello
Johanneskerk, Laren
23 september 'I Dream Of' LUMEN ensemble
Concertzaal Theater Oosterbeek
26 september 'I Dream Of' LUMEN ensemble
Classical Now, Paleiskerk, Den Haag
31 oktober 'Händel Goes Tinder'
Kasteel Hackvoort, Voorden
9 november 'Times of Change' LUMEN ensemble
Kunstkring Duivenvoorde, Voorschoten
13 november 'Times of Change' LUMEN ensemble
Zuiderkerk, Enkhuizen
Kasteel Daelenbroeck, Herkenbosch
12 december 'Vuur en Ijs' vernieuwers in Sovjettijd - trio Anastasia Kozlova, Maya Fridman, Daria van den Bercken
Festival Winteravonden aan de Amstel, Hermitage, Amsterdam
Om te kunnen praten op viool heb je volledige vrijheid nodig in beide handen en in je lichaam. Elke spanning brengt beperkingen met zich mee.Voor de grote klank is volledige ontspanning essentieel omdat je klank haalt vanuit je lichaam. Een ontspannen hand weegt letterlijk meer dan een gespannen hand.
Wanneer je werkt aan een muziekstuk is het belangrijk om het je eigen te maken, zonder de stijl en idee van de componist te schaden. Mijn methode is het stapsgewijs studeren van een stuk om eerst te ontdekken wat de componist precies wilde zeggen. En het je eigen maken, om dat vervolgens los te kunnen laten en je eigen interpretatie inbrengen.
Het is belangrijk om te weten wat je zelf wilt vertellen met elke noot, met elke frase, zodat jij als speler een verhaal vertelt aan je publiek. Zodat je leert praten met je instrument als stem.
Ik heb jarenlang les gehad van diverse spelers. Dat heeft mij gevormd tot wie ik ben. Tijdens die ontwikkeling heb ik helaas regelmatig pijn ervaren bij het spelen. Ik weet dus hoe het is om je niet comfortabel te voelen op een instrument. Omdat ik op latere leeftijd mijn techniek heb veranderd, weet ik dat je daar alsnog enorme verandering in kan brengen. Ik leer je communiceren met je instrument zonder beperkingen.
ContactAnastasia Kozlova is directeur en artistiek leider van Festival Groeneveld; een veelzijdig internationaal muziekfestival bij Kasteel Groeneveld in Baarn. De doelstelling van het festival is op een creatieve manier voor een zo breed mogelijk publiek de rijkheid van klassieke muziek in combinatie met jazz, kunst, dans en couture laten zien en horen. In 2021 werd een succesvolle editie gepresenteerd met als thema "Roaring Twenties".
Hoogtepunt van haar vormalig Festival Gooisch Klassiek, in Hilversum, Laren en Blaricum was een samenwerking met Singer Laren, MCO Hilversum. In 2012 is een festival gemaakt over de belang van Sport Muziek en Brein. In samenwerking met Prof. Dr. Scherder, VU Amsterdam. Deze combinatie was niet eerder in de wereld van festivals gemaakt en beleefde zijn primeur. Ook Klassieke Muziek en Yoga was een wereldprimeur. Bijzondere aan het festival was dat meerderheid publiek jong was. Festival is ook zeer goed ontvangen in de pers. In 2018 volgde een herhaling, maar deze keer in Talinn, Estland. In samenwerking met Eesti Kontsert maakte Anastasia Muziek en Brein concept opnieuw. In een uitverkochte zaal genoot het publiek, in een speciaal voor de gelegenheid met zitzakken aangeklede Loods van brein wetenschapper Jaan Aru zijn fascinerende verhalen en multimedia in combinatie met muziek.
Als ik iets van haar heb geleerd, is dat wat er ook in het leven gebeurt, en welke moeilijkheden je pad kruizen; je hebt altijd de keuze om een goed mens te blijven. Je kan ervoor kiezen je niet te laten veranderen door je omgeving, te blijven wie je bent.
Zij had ontzettend veel liefde voor de medemens, en verwachtte nooit iets terug. Vroeg ook niets terug. Dat heb ik altijd bewonderd. Ook leerde ik dat je onvoorwaardelijk kan zijn als persoon. En jezelf inzetten voor een doel vanuit liefde. Zij was altijd positief en vrolijk.
Mijn oma Anna Veniaminoff-Tauer is geboren in St. Petersburg op 1 juli 1914, in een gezin van Russische nobelen. Haar overgrootvader was Metropoliet van Alaska en Amerika, Heilige Innocent van Alaska.
Haar opa was de persoonlijke priester van Maria Fedorovna, Russische Koningin-regentes, moeder van de laatste Tsaar Nikolaj II. Mijn oma is geboren in een paleis in St. Petersburg, haar doopmoeders waren Princess Shakhovskaya en Maria Fedorovna Romanoff zelf.
Met de komst van Lenin is haar vader - hij was jurist en witte officier - en haar opa de priester opgepakt. Ze zijn jarenlang van kamp naar kamp gestuurd en uiteindelijk voor het vuurpeloton beland. Mijn oma heeft het samen met haar moeder en zus overleeft dankzij vrienden van haar vader, die papieren hebben vervalst. Oma en haar familie kregen de status staatsvijand.
Zij mocht niet studeren, niet naar het Conservatorium. Ze zijn al hun bezittingen kwijtgeraakt aan de staat. Voor Lenin hadden ze zelfs een gehucht op naam met een klein paleis.
Tijdens de oorlog leefde mijn oma samen met haar man in een wagon. Hij was hoofdingenieur bruggenbouw. De twee hoofdbruggen welke naar de Kremlin leiden bijvoorbeeld, zijn onder zijn supervisie gebouwd. Ze hebben diverse onderscheidingen gekregen voor hun bijdrage.
Mijn moeder was soliste. Als harpiste speelde ze bij de Leningrad Philharmonic, gaf masterclasses en was jurylid van competities. Ook had ze een eigen festival in St. Petersburg. Ze overleed toen ik 15 was.
Mijn oma was altijd een zeer liefhebbende betrokken vrouw. Zonder wrok naar de staat die haar zoveel pijn en ellende heeft bezorgd. Ze was altijd vriendelijk, glimlachte veel en hield van mensen. Iedereen was altijd welkom en ze probeerde iedereen het naar de zin te maken met volle tafels lekkernijen, tot haar laatste maanden toe. Ze las heel veel en was een hoogontwikkelde vrouw. Mijn moeder overigens ook. Oma kwam altijd naar al mijn optredens. Na de dood van mijn moeder werd zij eigenlijk mijn moeder. Eigenlijk was ze dat al veel eerder. Ze stopte met werken toen ik geboren werd en kwam bij ons wonen in St. Petersburg!
Mijn vioolspel heb ik verdiept vanuit de relatie met mijn oma. Ze leerde me dat liefde voor mensen centraal moet staan in je leven. Het mooiste dat er is, is teruggeven. Ook in mijn muziek, waarin ik alles geef voor mijn publiek.
Ik vertel graag achtergrond verhalen bij de stukken die ik speel. Daarmee betrek ik mijn publiek en vergroot hun connectie met de muziek. Ik wil graag dat mijn publiek zich welkom voelt. Met mijn spel maak ik klassieke muziek toegankelijk voor een brede doelgroep. Ik doe dat met alle liefde en grote overtuiging.
Tekst volgt, excuses voor het ongemak
Tekst volgt, excuses voor het ongemak
Tekst volgt, excuses voor het ongemak
download afbeelding
download afbeelding
download afbeelding
download afbeelding